Wydarzenia

Polityka ochrony dzieci

Polityka Ochrony Dzieci w Stowarzyszeniu Homo Faber

 

Preambuła

Stowarzyszenie Homo Faber to powstała w 2004 r. Lokalna organizacja działająca w obszarze ochrony praw człowieka. Homo Faber - z łaciny: człowiek rzemieślnik, człowiek pracujący.

Misja: małe kroki, duże zmiany.

Wizją Homo Faber jest Lublin, w którym każdy człowiek czuje się wolny i bezpieczny, w pełni korzysta ze swoich praw bez względu na płeć, stopień sprawności, pochodzenie narodowe
i etniczne, „rasę”, kolor skóry, orientację psychoseksualną, przekonania religijne, światopogląd, opinie polityczne, majątek, wiek lub jakąkolwiek inną cechę.

Od 24 lutego 2022 r. organizacja pracuje w obszarze pomocy humanitarnej dla uchodźców (głównie kobiet i dzieci) z Ukrainy, współtworząc z innymi organizacjami i instytucjami Lubelski Społeczny Komitet Pomocy Ukrainie.

 

Polityka Ochrony Dzieci Stowarzyszenia zawiera zasady i wytyczne mające na celu:

1) ustalenie zasad bezpiecznej relacji pracownik-dziecko;

2) wskazanie procedur interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka;

3) określenie sposobów weryfikacji pracowników;

4) uregulowanie mechanizmu, w ramach którego dzieci i ich rodzice/ opiekunowie prawni mogą składać skargi.

 

Rozdział I
Objaśnienie terminów

  1. Pracownikiem Stowarzyszenia jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilno-prawnej, umowy wolontariackiej, umowy stażowej, umowy o praktyki lub innej umowy o współpracę.
  2. Dzieckiem jest każda osoba do ukończenia 18. roku życia.
  3. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny.
  4. Zgoda opiekuna oznacza zgodę osoby uprawnionej do reprezentacji dziecka,
    w szczególności jego przedstawiciela ustawowego (rodzica, opiekuna prawnego) lub innej osoby uprawnionej do reprezentacji na podstawie przepisów szczególnych lub orzeczenia sądu. W przypadku rodziców oznacza zgodę jednego z nich. W przypadku braku porozumienia między rodzicami dziecka sprawę rozstrzyga sąd.
  5. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika Stowarzyszenia, lub zagrożenie dobra dziecka, w tym:

1) narażenie dziecka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub brak udzielenia pomocy dziecku znajdującemu się w takiej sytuacji;

2) zaniedbanie polegające na dopuszczaniu do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia;

3) stosowanie kar cielesnych;

4) wykorzystywanie seksualne dziecka, tj. włączenie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest w stanie zrozumieć i wyrazić na nią zgody;

  1. Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci przed krzywdzeniem to wyznaczony przez zarząd Stowarzyszenia pracownik sprawujący nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci. Zarząd Stowarzyszenia wyznacza do tego zadania Piotra Skrzypczaka – adres e-mail: ps@hf.prg.pl.
  2. Dane osobowe dziecka to wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.
  3. Interwencją prawną jest zawiadomienie policji lub prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka lub zawiadomienie właściwego sądu rejonowego, wydziału rodzinnego i nieletnich o zagrożeniu dobra dziecka.
  4. Interwencja kryzysowa to kompleks specjalistycznych działań, głównie o charakterze psychologicznym, powiązanych z innymi, np. socjalnymi, prawnymi, medycznymi, na rzecz osób oraz rodzin znajdujących się w sytuacji grożącej kryzysem, kryzysie lub przewlekłych stanach kryzysowych. Interwencja kryzysowa ma na celu zapobieżenie utracie lub przywrócenie utraconej równowagi w wymiarze psychicznym i społecznym, zdolności do działania oraz autonomii osób i rodzin doświadczających kryzysu. Dzieci w interwencji kryzysowej wymagają szczególnie przemyślanych form działania i uwzględnienia specyfiki sytuacji prawnej.

Rozdział II
Zasady pracy z dziećmi

  1. Pracownicy Stowarzyszenia Homo Faber udzielają pomocy dzieciom i ich rodzinom/opiekunom prawnym nieodpłatnie, w ramach działań statutowych. Pomoc bezpośrednia świadczona jest w punktach zbiorowego zakwaterowania, miejscach zamieszkania klientów oraz w gabinecie psychologicznym prowadzonym przez Stowarzyszenie Homo Faber. Na udzielenie dziecku pomocy bezpośredniej rodzic/opiekun prawny dziecka musi wyrazić zgodę.
  2. Pomocą mogą zostać objęte wszystkie dzieci wymagające wsparcia w zakresie ochrony przed krzywdzeniem, bez względu na płeć, narodowość, kolor skóry, wyznanie, poziom sprawności i inne cechy.

Rozdział III
Zasady bezpiecznej relacji pracownik – dziecko

  1. W kontaktach z dziećmi pracownicy:

1) opierają się na poszanowaniu jego podmiotowości, godności, praw, w tym ze szczególnym uwzględnieniem prawa do ochrony przed krzywdzeniem i prawa do ochrony prywatności dziecka;
2) pamiętają o tym, aby bezpośredni kontakt odbywał się za jego zgodą i był dostosowany do jego możliwości i potrzeb. Przed przystąpieniem do pracy z dzieckiem pracownicy wyjaśniają mu co będzie się działo w trakcie spotkania;

3)  w kontakcie z dzieckiem używają prostego języka, dostosowanego do poziomu jego rozwoju, pozbawionego etykiet i ocen;

4) udzielają na ich pytania odpowiedzi adekwatnych do wieku i etapu rozwoju;

5) zachowują spokój i szacunek, mając szczególnie na uwadze, że dzieci doświadczone traumą wojenną mogą wyrażać wynikające z niej trudne emocje (np. lęk, złość, obojętność);

6) traktują je równo bez względu na ich płeć, orientację seksualną, sprawność/niepełnosprawność, status społeczny, etniczny, kulturowy, religijny i światopogląd i inne cechy;

7) podejmując decyzje ich dotyczące informują je o nich i starają się brać pod uwagę ich zdanie i oczekiwania;

8) starają się nie dopuszczać do sytuacji, gdy są z dzieckiem sam na sam. Jeśli jest taka konieczność – informują innego pracownika dokładnie o miejscu, gdzie będą z nim przebywać;

9) dbają o bezpieczeństwo upewniając się, że sprzęt i wyposażenie, z którego korzystają jest użytkowane zgodnie z jego bezpieczeństwem (tj. okna i drzwi są zabezpieczone, dostęp do ruchliwych dróg jest ograniczony, itp.).

  1. Niedopuszczalne są następujące zachowania pracowników w stosunku do dzieci:

1) wszelkie zachowania zawstydzające, upokarzające lub poniżające dzieci, mające znamiona przemocy psychicznej, fizycznej lub wykorzystywania seksualnego;

2) naruszający godność dziecka, niestosowny kontakt fizyczny;

3) podawanie dziecku leków, alkoholu i/lub wszelkich substancji psychoaktywnych;

4) nawiązywanie z dzieckiem relacji o charakterze seksualnym;

5) utrzymywanie z dzieckiem kontaktów o charakterze prywatnym (poza świadczonym zakresem pomocy).

Rozdział IV
Sposoby weryfikacji personelu

  1. Dane osobowe osób pomagających dzieciom należy rejestrować (zgodnie z zapisami prawa dot. przetwarzania danych osobowych), po to aby w sytuacjach ewentualnych nadużyć w prosty sposób można było zidentyfikować sprawcę.
  2. Osoby pomagające dzieciom powinny uprzednio podpisać oświadczenie o niekaralności za przestępstwa popełnione umyślnie i zostać sprawdzone w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym, by zapobiegać ewentualnym nadużyciom. Osobą odpowiedzialną za sprawdzenie czy dana osoba nie jest wpisana do Rejestru są Małgorzata Zmysłowska i Maria Mazur.
  3. Przed przystąpieniem do pracy wybrany kandydat, oprócz innych wymaganych przepisami prawa dokumentów, składa oświadczenie dotyczące niekaralności za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności oraz przestępstwa na szkodę małoletniego, oraz
    o toczących się względem niego postępowaniach karnych.
  4. Każdy nowo przyjęty pracownik zapoznaje się z zapisami Polityki Ochrony Dzieci. Zapoznanie się z wymienionymi powyżej zasadami potwierdza podpis pracownika pod stosownym oświadczeniem.

Rozdział V
Rozpoznawanie i reagowanie na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci

  1. Pracownicy Stowarzyszenia Homo Faber posiadają wiedzę na temat czynników ryzyka krzywdzenia dzieci i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają na nie uwagę.
    2. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka pracownicy Stowarzyszenia Homo Faber zgłaszają ten fakt osobie odpowiedzialnej za nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci, która podejmuje rozmowę z opiekunami dziecka, bądź zleca przeprowadzenie jej właściwemu pracownikowi. Podczas rozmowy należy przekazać informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywować rodzica/opiekuna prawnego dziecka do przyjęcia pomocy.
    3. Pracownicy monitorują sytuację i dobrostan dziecka objętego pomocą świadczoną przez Stowarzyszenie Homo Faber. Odpowiedzialność ta spoczywa na pracownikach pracujących bezpośrednio z rodziną: w punktach zbiorowego zakwaterowania, świadczących asystę bytową czy pomoc psychologiczną.
  2. W przypadku wystąpienia podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, pracownik powinien przekazać taką informację koordynatorowi podmiotu organizującego pomoc/opiekę dla dzieci lub koordynatorowi programu/projektu, w ramach którego taka pomoc jest świadczona, który po rozpoznaniu sytuacji podejmuje decyzję o dalszym postępowaniu.
  3. Każdy z podmiotów organizujących pomoc/opiekę dla dzieci powinien poinformować osoby pracujące z podopiecznymi o tym, co robić w sytuacji wystąpienia podejrzenia i/lub bycia świadkiem krzywdzenia dziecka.

Rozdział VI
Procedury interwencji w przypadku krzywdzenia dziecka

  1. Każda informacja o podejrzeniu krzywdzenia dziecka powinna być wyjaśniana, bez względu na to czy pochodzi od dziecka/rodzica/opiekuna prawnego oraz czy dotyczy podejrzenia krzywdzenia ze strony innego dziecka, rodzica/opiekuna prawnego dziecka/pracownika Stowarzyszenia Homo Faber.
  2. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa lub zagrożenia dobra dziecka pracownicy Stowarzyszenia Homo Faber podejmują niezwłocznie interwencję prawną.
  3. Decyzję o interwencji podejmuje zespół w składzie: pracownik, który pozyskał informację, kierownik danego projektu, wyznaczony przez zarząd Stowarzyszenia pracownik sprawujący nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci.
  4. Decyzję o podjęciu interwencji polegającą na przesłaniu zawiadomienia do prokuratury zatwierdza Zarząd Stowarzyszenia Homo Faber. O pozostałych interwencjach Zarząd jest informowany. Równolegle pracownicy Stowarzyszenia świadczą pomoc i udzielają wsparcia dziecku oraz jego niekrzywdzącemu rodzicowi/opiekunowi prawnemu. W przypadku bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia dziecka, pracownik, który pozyskał taką informację, niezwłocznie podejmuje interwencję poprzez natychmiastowe powiadomienie telefoniczne policji. Czynności związane z interwencją muszą zostać udokumentowane przez pracownika sprawującego nadzór nad realizacją Polityki Ochrony Dzieci.
  5. W przypadku, gdy podejrzanym o skrzywdzenie jest pracownik Stowarzyszenia Homo Faber zostaje on natychmiast odsunięty od pracy z dziećmi na czas wyjaśnienia sprawy. Decyzję o dalszej współpracy podejmuje Zarząd Stowarzyszenia Homo Faber.
  6. W przypadku podejrzenia, że dziecko przebywa na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej bez opieki osoby dorosłej należy w pierwszej kolejności zadbać o jego podstawowe potrzeby
    – zapewnić bezpieczeństwo, ubiór adekwatny do warunków atmosferycznych, pożywienie
    i uniemożliwić jego oddalenie się, a w dalszej kolejności:

1) jeśli zostanie ustalone, że dziecko zgubiło się – należy poinformować najbliższą jednostkę policji i właściwy ośrodek pomocy społecznej. Zawiadomienie, jeśli to możliwe powinno mieć formę pisemną;

2) jeśli dziecko przybyło na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej samodzielnie lub zostało porzucone przez rodzica/opiekuna - należy poinformować właściwy miejscowo sąd opiekuńczy oraz właściwy ośrodek pomocy społecznej. Zawiadomienie, jeśli to możliwe powinno mieć formę pisemną. W przypadku, gdy zawiadomienia dokonuje pracownik instytucji pomocowej, w której dziecko mieszka, wówczas osoba ta  może podać swoje dane ośrodkowi pomocy społecznej jako kandydata na opiekuna tymczasowego dziecka. Decyzję o sposobie zapewnienia bezpieczeństwa dziecku podejmuje właściwy miejscowo sąd opiekuńczy. Do czasu wydania rozstrzygnięcia należy umożliwić dziecku przebywanie w miejscu tymczasowego pobytu.

  1. W przypadku uzyskania informacji o tym, że dziecko przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej pod opieką osoby dorosłej, której opieka nad nim nie jest usankcjonowana prawnie,  należy wytłumaczyć tej osobie, na czym polega instytucja opiekuna tymczasowego, a następne zachęcić ją do złożenia wniosku o ustanowienie opieki tymczasowej, pomagając w jego wypełnieniu. Jeśli nie jest to możliwe, należy poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o tym fakcie, celem złożenia przez ośrodek wniosku do sądu opiekuńczego o ustanowienie tej osoby opiekunem tymczasowym. Warto także zachęcić tę osobę do rejestracji w konsulacie lub ambasadzie Ukrainy w Polsce.
  2. W przypadku wątpliwości dotyczących właściwego sposobu postępowania w powyższych sprawach, można zadzwonić pod bezpłatny numer telefonu 800 100 100 prowadzony przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę. Dyżury odbywają się w języku polskim i rosyjskim.
  3. W przypadku wystąpienia podejrzenia, że dziecko zagrożone jest przestępstwem handlu ludźmi należy w miarę możliwości zadbać o bezpieczeństwo dziecka i odseparować je od osoby podejrzanej o krzywdzenie, a następnie zawiadomić policję dzwoniąc pod numer telefonu 112 lub 997.
  4. Schemat interwencji stanowi załącznik nr 1 do Polityki Ochrony Dzieci.

Rozdział VII
Skarga na działanie pracownika

Dzieci i ich rodzice (opiekunowie) mogą składać skargi na działanie pracownika za pośrednictwem platformy TalktoLoop, wybierając jeden z poniższych kanałów komunikacji:
1) WhatsApp: +48 888 880 017; +38 0997222736;

2) Facebook Messenger: @TalktoLoopPolska lub @TalktoLoopUkrayina:

3) bezpośrednio przez stronę: www.talktoloop.org.

Rozdział VIII
Zasady ochrony danych osobowych dziecka

  1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Ustawie z dnia
    29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych i RODO.
  2. Pracownik Stowarzyszenia jest zobowiązany do zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza, oraz sposobów zabezpieczania danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
  3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
  4. Pracownicy Stowarzyszenia są pouczani, aby nie udostępniali informacji o dzieciach i ich rodzicach/opiekunach prawnych mediom. Nie powinni wypowiadać się w kontakcie
    z przedstawicielami mediów o sprawie dziecka lub jego opiekuna bez uzyskania uprzednio stosownej zgody.
  5. Pracownicy nie fotografują, nie filmują i nie publikują materiałów z dziećmi objętymi pomocą. Jeżeli już robią fotografie, to jedynie w sposób uniemożliwiający identyfikację dziecka.

Rozdział IX
Monitoring stosowania Polityki

  1. Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci jest wyznaczana przez zarząd Stowarzyszenia.
    2. Osoba odpowiedzialna za Politykę Ochrony Dzieci:
  2. a) monitoruje realizację Polityki;
  3. b) reaguje na sygnały naruszenia Polityki;
  4. c) proponuje zmiany w Polityce;
  5. d) przeprowadza wśród pracowników Stowarzyszenia, raz na 6 miesięcy, ankietę

monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik nr 2 do niniejszej Polityki;
e) dokonuje opracowania wypełnionych przez pracowników ankiet. Sporządza na tej podstawie raport z monitoringu, który następnie przekazuje Zarządowi Stowarzyszenia.
3. Zarząd Stowarzyszenia wprowadza do Polityki niezbędne zmiany i ogłasza pracownikom nowe brzmienie Polityki.

Rozdział X
Przepisy końcowe

  1. Polityka wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
  2. Ogłoszenie następuje w sposób dostępny dla pracowników Stowarzyszenia,
    w szczególności poprzez przesłanie jej tekstu drogą elektroniczną i umieszczenie na stronie internetowej Stowarzyszenia.

Załącznik nr 1 - Schemat interwencji

Załącznik nr 2 - Karta interwencji

Załącznik nr 3 - Monitoring standardów - ankieta

Załącznik nr 4 - Oświadczenie o niekaralności i zapoznaniu się z Polityką Ochrony Dzieci

 

Polityka Prywatności powstała w ramach działań projektowych Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę.

 

Partnerzy

menuchevron-down